De Oranje-dames zaten in het midden van het Volleybal Nations League-toernooi toen we met Laura aan tafel gingen. Laura heeft de ochtend vrij en met een zonnetje buiten is de sfeer lekker ontspannen.
Voordat het team naar China afreisde voor het Final Six van het Volleyball Nations League hebben ze nog in Stuttgart tegen China, Turkije en Duitsland gespeeld. Daar was ook een kleine reünie met oud-bondscoach Giovanni Guidetti (nu bondscoach van Turkije), oud-assistent coach Saskia van Hintum (nu bondscoach van Duitsland) en de fitnesscoach Rett Larson, die de fitheid van het team onderhield in 2017.
Laura Chantal Dijkema is geboren in Beilen en is nu 28 jaar. Samen met haar moeder Elsa, zus Ellen en nichtje Zoë brengt Laura haar vrije tijd graag door. Bij Oranje is Maret Balkestein-Grothues de kamergenote van Laura.
Mascotte
Je zit nu midden in het Oranje-seizoen, maar hoe ben je begonnen met volleyballen?
“Voordat ik begon met volleyballen, ging ik met mijn zus mee als, je gelooft het niet, de mascotte van het team! Niet in zo’n zeemeeuwpak als Spike (mascotte van de Nevobo), maar ze hebben mij wel een keer als dalmatiër aangekleed toen ze een themadag hadden, haha. Mijn zus heeft recreatief gevolleybald en ik begon zelf te volleyballen vanaf mijn zevende en ben er mee doorgegaan.
Ik begon bij DOK in Dwingeloo, heb ook bij Lycurgus in Groningen gespeeld en bij VVC Amstelveen. Ik heb toen ook in het buitenland gespeeld in die tijd, in Duitsland. Via Jong Oranje ben ik vanaf 2010 aan de slag gegaan bij het Nederlands Damesvolleybalteam.”
Buitenland
Van 2011 tot 2016 speelde Laura bij verschillende clubs in Duitsland en in 2012 heeft ze nog in Turkije gespeeld. Voor het seizoen 2016 – 2017 kwam Laura uit voor Igor Volley Novara in Italië en ook voor het seizoen 2017 – 2018 had Laura daar getekend. Maar het liep anders.
“Ja, dat klopt. In oktober 2017 kwam er bij Novara een nieuwe spelverdeelster bij en uit de keuze tussen haar en mij werd er voor gekozen om haar in te zetten. Ik kreeg de beslissing hierover vrij laat te horen en veel van de topclubs waren al voorzien. Ik ben naar Nederland teruggegaan en ben op Papendal blijven trainen terwijl ik keek bij welke club ik kon en wilde spelen.”
Firenze
Vanaf januari 2018 kon je starten bij Il Bisonte Firenze in Florence in Italië.
“Het was fijn om weer bij een team aan de slag te gaan. Maar eerlijk gezegd waren die paar maanden thuis in Nederland heel fijn. Na 10 jaar non stop met volleybal bezig te zijn geweest en veel onderweg te zijn, was het wel even lekker om thuis meer ‘quality time’ te hebben met familie en vrienden. Ik heb ook die tijd benut om gespecialiseerder te trainen om hiermee bepaalde technieken te verfijnen.”
Carrière
Je speelt nu op topniveau, maar wanneer kwam voor jou het moment dat het je carrière is geworden?
“Ik ben er eigenlijk ingerold, het volleyballen. Ik deed altijd al veel aan sport, zoals tennis en jazzballet. Ik speelde ook muziekinstrumenten. Het was dus niet vanaf het begin zo dat ik mij alleen gefocust heb op volleybal. Maar toen ik bij de Oranje-dames kwam spelen, dan kom je ook in contact met speler-managers en ga je kijken naar spelen in het buitenland en toen kwam wel het besef ‘hé, ik kan hier mijn geld mee gaan verdienen!’. En zo is het mijn carrière geworden.”
Onderscheidingen
Je bent niet onopgemerkt gebleven in de afgelopen jaren, want je hebt ook onderscheidingen in ontvangst mogen nemen.
“Tijdens het EK in 2017 werd ik uitgeroepen tot spelverdeelster van het toernooi. Dat had ik echt niet verwacht want in de poulefase had ik nog niet helemaal mijn vorm vond ik zelf. Dus onverwachts en een grote eer!
En dit jaar heb ik de Ingrid Visser Award voor de beste [vrouwelijke] volleyballer van 2017 gekregen. Ik heb Ingrid goed gekend dus deze award ontvangen is heel bijzonder. Vooral omdat het ook uitgereikt wordt door haar moeder, Patsy Visser. Zo komt Ingrid* elk jaar weer in beeld en dat vind ik mooi.”
*Ingrid Visser (4 juni 1977 – 14 mei 2013) was een Nederlandse volleybalster. Zij kwam 514 keer uit voor het nationale damesteam. Geen enkele andere sporter kwam zo vaak uit voor Nederland. In 2013 bleek Ingrid samen met haar partner Lodewijk Severein om het leven te zijn gebracht in Spanje.
Opleidingen
Naast volleybal, heb je ook tijd voor opleiding of studie?
“Ik heb mijn VWO afgemaakt en heb daarna twee jaar psychologie gestudeerd. Het spelen in het buitenland en minder goed de gelegenheid hebben om op afstand de studie te volgen, betekende dat ik het niet afgerond heb. Ik vind het wel leuk om bezig te blijven dus nu doe ik allerlei cursussen over online sportmarketing en social media.”
Positie op het veld
Je bent spelverdeelster, is dat de positie die je altijd al wilde hebben?
“Ik was altijd de kleinste in het veld [nu 1.84m] en daardoor werd ik vaak in de spelverdeelster-positie gezet. Ik vond passen en aanvallen ook heel leuk, maar was daarvoor aan de te kleine kant. Ik kreeg toen een groeispurt maar had inmiddels al een goede basis in het spel verdelen en een goede bovenhandse techniek ontwikkeld, dat moet je wel hebben als spelverdeler. Nu ben ik heel blij met deze positie want ik vind het de leukste positie op het veld!”
Oranje
Wat was je eerste wedstrijd bij Oranje?
“Dat was tijdens de Montreux Masters in 2010 tegen Cuba. Ik weet nog dat ik het heel spannend vond en volgens mij hebben we toen ook gewonnen!”
Aan welke wedstrijd denk je nog met plezier terug?
“De wedstrijd waarmee we ons kwalificeerden voor de Olympische Spelen in Rio de Janeiro. Dat moment dat we ons kwalificeerden, dan komt het besef ‘we gaan echt naar de Olympische Spelen!’. Het was al zo lang een doel.”
Teleurstellingen
Teleurstellingen horen er helaas ook bij. Wat was tot nu toe het meest teleurstellend voor je?
Het moment dat Novara het contract verbrak. Je denkt, dat overkomt mij niet, we waren net kampioen geworden! Voor de eerste keer ooit voor de club. Ze waren ook heel tevreden over mijn werk daar, daarom verbaasde het mij zo. Maar goed, de club heeft in die periode veel veranderingen doorgevoerd en daar zijn ze vrij in. En ik heb de tijd dat ik zonder club zat op een fijne manier kunnen benutten, dus er is ook wat goeds uit gekomen.”
Blessures
Als topsporter ben je afhankelijk van een fit en goed werkend lichaam. Ben je bang voor blessures?
“Ik ben er niet per se bang voor, of veel mee bezig. Maar ik besef wel dat topsport mijn werk en inkomen is, dus alles wat daar invloed op kan hebben is wel spannend. Naast een fit lichaam nu, hoop ik ook dat wanneer ik oud ben, mijn lichaam niet te veel versleten is. Maar tegen die tijd kunnen ze vast wel een nieuwe knie of heup printen hahaha!”
Training
Om te kunnen presteren, moeten jullie veel trainen. Welk onderdeel van de training vind je het leukst om te doen?
“De potjes zes-tegen-zes vind ik het leukst, het spelletje spelen.”
En welke techniek vind je moeilijk om onder de knie te krijgen?
“Het blokkeren vind ik lastig. Ik ben niet de langste op het veld en als ik een lange speelster tegenover me heb, dan moet ik heel goed timen en afzetten met het springen om een goede blok op te zetten. Des te leuker is het dan als het lukt!”
Fans
Aardig wat topsporters hebben fans. Wanneer begon je te merken dat jij bekend werd?
“Toen ik in Duitsland speelde, zag ik op het internet dat een Braziliaanse fan mijn naam op zich had laten tatoeëren. Dat was zeker een moment van besef. Ik ben zelf actief op sociale media en dus krijg ik veel respons en ‘direct messages’ via die kanalen. Het mooist vind ik wanneer jonge volleybalsters enthousiast zijn en ik ze kan inspireren. Dat is de mooie kant van een bekende volleyballer zijn en actief op social media zijn.
Je hebt zelf ook een tatoeage laten zetten (social media post op 30 maart 2018). Niet de naam van de Braziliaanse fan?
“Dat is de grote vraag! Maar niet de naam van de fan nee. Het is iets wat waarde heeft voor mezelf. Ik kan je wel zeggen dat ik het helemaal geen pijn vond doen. Ik vroeg me al af of ze waren begonnen. Dus ik denk dat het met mijn pijngrens wel goed zit.”
Parels
Je draagt vaak tijdens de wedstrijden parel oorbellen. Is dat voor goed geluk?
“Wat grappig dat je daarover begint! In 2010 – toen ik bij het Nederlands team speelde – droeg ik heel grote parel oorbellen. Later hoorde ik dat ik bekend stond bij het Poolse team als ‘Pareltje’. Blijkbaar vielen ze op, hahaha! Ik vind parel oorbellen nog steeds leuk en fris staan, al draag ik nu een kleiner formaat, vind ik mooier. Ik draag ook regelmatig andere oorbellen, het heeft dus niets met bijgeloof te maken gelukkig.”
Quick Questions:
We zijn aangekomen bij de Quick Questions. De vragen worden snel gesteld, wat als eerste in je opkomt is het antwoord. Daar gaan we: drie – twee – een, let’s go!
Liever champagne of cocktail?
“Cocktails!”
Liever vlees of vis?
“Vlees.”
Favoriete beauty product?
“Wimperserum, het werkt echt!”
Luie vakantie of actieve vakantie?
“Een luie vakantie.”
Wat mis je het meest van thuis als je in het buitenland bent?
“Toch gewoon familie en vrienden.”
Voor wat kunnen we je ’s nachts wakker maken?
“Een mooie verassingsreis! Naar Ibiza of Miami, zoiets, daar mag je mij wel voor wakker maken.”
Spijkerbroek, jurkje of trainingsbroek?
“Spijkerbroek.”
Welke sport kijk je zelf graag?
“Toch wel tennis.”
Het onmisbare product in je sporttas:
“Enkelbraces.”
Wat zeg je tegen iemand die overweegt volleybal te gaan doen:
“Lekker gaan doen en alle punten vieren!”
Laura, bedankt voor dit gezellige interview en een inkijkje in hoe jouw leven er uit ziet. We wensen je veel succes tijdens het Oranje seizoen! #Let’s Go Oranje!
Wil je meer ‘Aan tafel met’ interviews lezen?
Aan tafel met Nicole Koolhaas
Aan tafel met Femke Stoltenborg
Aan tafel met Quinta Steenbergen
Aan tafel met Yvon Beliën
Aan tafel met Nika Daalderop
Aan tafel met Rett Larson
Aan tafel met Maret Balkestein-Grothues
